Nattevakten

Yfirhöfuð finnst mér ekki gaman að vera á næturvakt. Ennþá leiðinlegra er þegar maður er á næturvakt, hefur svefnfrið en getur barasta ekki sofið og starir á klukkuna.
Þess vegna klukkan 3;40 aðfaranótt laugardags er ég að blogga.
Ég hef ekki bloggað lengi, aðallega af því að ég hef tekið vinnutörn frá helvíti. Undirmönnun hefur sjaldan verið verri á slysadeildinni svo að ég hef unnið guð má vita hversu marga tíma. Bót í máli er að meirihluti minna vakta nú er hér á sjúkrabílnum, sem þýðir inn á milli útkalla eru oft rólegar stundir sem fara í að sólbrenna uppi á þaki á slökkvistöðinni, ísbíltúra, blak í Nauthólsvík og að geysast um borgina í sjúkrabíl. Allt þetta er stórkostlegt núna í sumarsælunni í Reykjavík. Ég er reyndar klædd í neonkraftgalla sem er heitari en andskotinn en ég er orðin sólbrún í framan.
Sumarfrí byrjar um miðjan ágúst, mun þá fara til Ísraels með stuttu stoppi í Köben/Svíþjóð eins og venjulega.